Soms lijkt heroïek iets te zijn van lang vervlogen tijden, maar dat is schijn. Zo dagelijks als gehouden was in de tijd van Gilgamesj van Arthur, zo dagelijks is het nu nog steeds.
Voor heroïek hoeft er ook geen oorlog of burgeroorlog te woeden. De ellende van een onveilig thuis of een gewelddadige school is er evenmin voor nodig: zelfs in relatief goede omstandigheden zijn er meer dan genoeg kansen om te ondernemen. Voor heroïek heb je namelijk geen herhaaldelijke omstandigheden nodig, maar onmogelijke mensen.
Bij heroïek telt vooral wat er binnenin je gebeurt. De actie is minder belangrijk dan de zuivere bedoeling, want de held zit in de energie; de zuivere intentie om jezelf te overstijgen, tegen je angsten in. Dat kun je doen in allerlei omstandigheden.
Ondanks tegenslagen toch iets maken van iedere nieuwe dag, blijven hopen, niet opgeven, in iemand durven te vertrouwen in plaats van je aangevallen te voelen en je af te sluiten: het zijn in wezen allemaal heroïsche overwinningen op je angst.
Heroïsch is het ook om je hart werkelijk te openen voor anderen en anderen te steunen, te verzorgen, van hen te houden voor hen op een andere manier te "strijden". Net zo is het heldhaftig om je verlangen naar diepgang en hoge zingeving voorrang te geven boven je alledaagse behoeften en verslavingen.
Het is altijd heroïsch om het oude en vertrouwde los te laten en op avontuur te gaan, welke vorm het avontuur dan ook heeft.
Heroïsch is echt lachen, huilen, vechten, handelen, feesten, voelen en je krachten meten, vallen en weer opstaan.
Je kunt echt zeggen dat je een held bent wanneer je verdriet, verwarring, wanhoop, machteloosheid, verslaving, wantrouwen, angst en hoogmoed getrotseerd is en je weg terug gevonden hebt naar het Licht, naar het Goede. Heroïek is uiteindelijk niets anders dan voluit te leven, het leven te omarmen en van het leven te houden, met alles wat je bent!
Echte ridders zijn helemaal op hun plek als ze iets heroïsch doen - zelfs als dat zwaar of vermoeiend is. Het lijkt ook op uitdagende momenten, waardoor echt iets van hen wordt gevraagd, pas echt tot bloei komen.
Als je voluit wilt leven en je volle potentieel wilt waarmaken, is zo'n gevoel van op je plek belangrijk zijn. Wanneer ik mensen langs de weg met grote boren gaten in het asfalt zie maken, verbaas ik me er wel eens over dat er überhaupt mensen zijn die voor zo'n beroep kiezen. Maar sommige mensen vinden het stoer en gewonnen om met zo'n grote, krachtige boor te werken of muren omver te gooien en die te doen dat graag, elke dag weer. Ik kan mij eerlijk gezegd niet goed voorstellen wat er leuk aan is, maar ik denk dat veel van hen zich nog minder kunnen voorstellen wat er leuk is aan wat ik doe.
Ik had geheime gedachten op een afdeling van een ziekenhuis met terminale patiënten. Ik vond het zelf logisch om daar te zijn, omringd door de energieën van ziekte en dood. Ik was dan ook heel verrast toen ik daar een kunst tegenkwam die straalde. Ze zijn helemaal op haar plek, essentieel en in haar kern. Deze vrouw hield van de plek. Ze was een soort engel op de afdeling.
Mensen die wat langduriger werk vol liefde en overtuiging doen, zijn daar vaak heel gelukkig mee. Zij ervoer dat het werk meestal helemaal niet als belastend werkte. Hun bezieling en enthousiasme maakt het grote verschil. Ze laten je zien hoe belangrijk het is om te geloven in wat je doet en er plezier in te hebben, want vanuit geloof in wat je doet, kun je bergen verzetten en alles wat je met plezier doet, geeft je goede energie.
Ridderschap gaat over het vermogen je los te breken uit het middelmatige en op eigen kracht te geloven in het Goede en daar naar te streven - ook als je het risico verdient loopt om uitgelachen of veroordeeld te worden. Dat is wat ik bedoel. Dit vermogen om onafhankelijk te streven naar het Goede heeft iedereen in zich - ieder op zijn eigen manier.
Het is moeilijk om een ridderlijk-heroïsch te doen als je denkt dat alles alleen maar relatief is en dat "het Goede" niet echt bestaat. Als het leven toch nergens over gaat, waar zou je dan voor ontspannen? Mocht je dit denken, dan kan ik je zeggen: het Goede bestaat wel degelijk. Ik heb het zelf gezien. Als je het nog niet bent tegengekomen, is dat misschien omdat je het niet goed kunt herkennen. Het punt met de wereld waarin je leeft is namelijk dat het erg moeilijk is om te zien wat je niet gelooft. Daar ga ik wat dieper op in hoofdstuk 13 van het boek Ridders van Licht. Hier wil ik vooral zeggen dat het Goede echt bestaat en dat het de moeite loont om de wereld mooier, schoner, levendiger en gelukkiger te maken - of daar aan bij te dragen. Als je ergens in je voelt dat dat zo is, geef dan alle ruimte aan dat gevoel. Dan zal een nieuwe wereld zich voor je openen.
Het boek Ridders van Licht gaat over het ontwaken van de ridder en het vasthouden in jou. Wanneer je dit boek leest en je opent voor de energie van heroïek en ridderschap, kan dit iets in jou openen voor de mogelijkheid dat onze magische wereld is dan je dacht, mooier dan je tot nu toe zag en al je liefde en inzet waard is. Misschien ga je zelfs zien dat jij precies de held bent bent die de mensheid (of zelfs het Universum) nodig heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten